کتاب صوتی «کوری» توسط نویسنده پرتغالی، «ژوزه ساراماگو» نوشته شده است. ژوزه ساراماگو پس از نوشتن این کتاب به شهرت جهانی دست یافت و در سال 1998 موفق به کسب جایزه نوبل برای نگارش کتاب کوری شد. همچنین قابل ذکر است که در سال 2008 یک فیلم براساس این کتاب ساخته شده است.
کتاب صوتی کوری دربرگیرنده داستان‌های اخلاقی است، به طوریکه هدف نویسنده از نگارش این کتاب انتقال پیام‌های اخلاقی به مخاطبان خود است. بدون شک بعد از خواندن و شنیدن کتاب صوتی کوری دقیق‌تر و با جزئیات بیشتری به زیبایی‌های دنیای پیرامون خود خواهید نگریست.
کتاب صوتی کوری روایتگر یک داستان بسیار تلخ و عذاب‌آور است، به قدری دقیق نوشته شده و از متنی قوی برخوردار است که در هر قسمت از کتاب، مخاطب حس می‌کند که خود نیز بینایی‌اش را از دست داده است.

خلاصه‌ای از کتاب صوتی کوری:

در ابتدا لازم است اشاره کنیم که در کتاب صوتی کوری، شخصیت‌های اصلی داستان عبارت‌اند از:
دختر عینکی، پیرمردی که چشم‌بند داشت، همسر چشم‌پزشک، مردی که اول کور شد، چشم‌پزشک و پسر لوچ
داستان کتاب صوتی کوری از یک چهارراه آغاز می‌شود. در این چهارراه اولین نفر به یک نوع عجیب از بیماری کوری مبتلا می‌شود که برخلاف افراد نابینای دیگر که همه‌چیز را سیاه می‌بینند، این فرد همه‌چیز را سفید می‌بیند، گویی در یک دریای شیر غرق شده باشد. اولین نفری که به این بیماری مبتلا می‌شود مردی است که پشت چراغ‌راهنما در چهارراه در ماشین خود نشسته اما با سبز شدن چراغ‌راهنما حرکت نمی‌کند.
در ادامه داستان می‌شنویم که به تدریج تمام افرادی که با این مرد به نوعی در ارتباط هستند نیز به این بیماری عجیب‌وغریب مبتلا شده و یکی پس از دیگری کور می‌شود؛ بنابراین دولت که از این اتفاق هراسان است تصمیم می‌گیرد که برای جلوگیری از همه‌گیر شدن این بیماری، افراد مبتلا به کوری را در یک قرنطینه از بقیه مردم جدا نگه دارند. به همین دلیل افراد کور به ناچار در این قرنطینه و به‌دوراز زندگی عادی خود به سر می‌برند... .

قسمتی از کتاب کوری:

• دنیا همین است که هست، جایی است که حقیقت اغلب نقاب دروغین می‌زند تا به مقصد برسد.
• وجدان که خیلی از آدم‌های بی‌فکر آن را زیر پا می‌گذارند و خیلی‌های دیگر انکارش می‌کنند، چیزی است که وجود دارد و همیشه وجود داشته. اختراع فلاسفه عهد دقیانوس نیست، یعنی اختراع زمانی که روح چیزی جز یک قضیه مبهم نبود. با گذشت زمان، همراه با رشد اجتماعی و تبادل ژنتیکی کار ما به آن‌جا کشیده که وجدان را در رنگ خون و شوری اشک پیچیده‌ایم و انگار که این هم بس نبوده، چشم‌ها را به نوعی آیینه رو به درون بدل کرده‌ایم، نتیجه این است که چشم‌ها غالباً آنچه را سعی داریم با زبان انکار کنیم بی‌پروا لو می‌دهند.
• اگر نمی‌توانیم مثل آدم زندگی کنیم، دست‌کم بکوشیم مثل حیوان زندگی نکنیم.
• هرگز نمی‌شود رفتار آدم‌ها را پیش‌بینی کرد، باید صبر کرد، باید زمان بگذرد، زمان است که بر ما حکومت می‌کند، زمان است که در آن سر میز حریف قمار ماست و همه برگ‌های برنده را در دست دارد.
• چشم تنها جای بدن است که شاید هنوز روحی در آن باقی باشد.
• مزیتی را که این کورها از آن برخوردار بودند، می‌توان توهم نور نام نهاد. در واقع برایشان فرقی نمی‌کرد که شب است یا روز، اولین پرتو سپیده‌دم است یا گرگ‌ومیش غروب، آرامش دم‌صبح است یا غوغای دم ظهر، این کورها پیوسته در احاطه سفیدی روشنی بودند، مثل خورشیدی که از ورای مه بتابد.

محتوای کتاب صوتی کوری:

همان طور که از عنوان کتاب نیز مشخص است، داستان این کتاب در مورد کور شدن و البته کور ماندن است. موضوع این کتاب در مورد رعایت نکردن و نادیده گرفتن حقوق دیگران است.
همانند دیگر آثار ژوزه ساراماگو در این اثر نیز به خوبی احترام قائل شدن برای شخصیت زن به چشم می‌خورد، زنی که منشأ محبت و برخوردار از خصایص خوب انسانی است. در کتاب کوری، احترام گذاشتن به شخصیت زن را می‌توان در شخصیت همسر چشم‌پزشک جست‌وجو نمود، زیرا این شخصیت تا آخر داستان بینایی خود را از دست نمی‌دهد.

تحلیل کتاب صوتی کوری:

در کتاب صوتی کوری، شخصیت‌های داستان اسم خاصی ندارند و نویسنده برای هر یک از آن‌ها یک صفت برگزیده است، به طوریکه این صفت‌ها در حکم اسم این افراد است. صفت‌های انتخابی برای هر یک از افراد متناسب با نقش آن‌ها در جامعه انتخاب شده است.
بسیاری از کارشناسان معتقدند که واژه کوری سفید در کتاب به شکل نمادین استفاده شده است. در واقع این واژه نماد این است انسان‌ها از عقل برخوردار هستند، اما از عقلانیت محروم‌اند.
چیزی که به خوبی در کتاب صوتی کوری به تصویر کشیده شده است، سرگشتگی انسان مدرن است، انسانی که علی‌رغم اینکه در وضعیتی فاجعه‌بار به سر می‌برد، اما قدرت اعتراض ندارد و به این زندگی تأسف‌بار تن می‌دهد. در بخشی از کتاب برای توصیف حالت سرگشتگی و عاجز بودن انسان این‌گونه آمده است:
"این کوری واقعی نیست و تمثیلی است و کور شدن عقل انسان‌هاست. ما عقل داریم و عاقلانه رفتار نمی‌کنیم."
کوری استعاره‌ای است که نویسنده از بی‌توجهی انسان و نادیده گرفتن محیط اطرافشان گرفته است، در واقع این بی‌توجهی ناشی از نداشتن اطلاعات و دانش کافی نیست، بلکه بر اثر ازدیاد اطلاعات و در واقع سردرگمی انسان‌ها به وجود می‌آید.

درباره ژوزه ساراماگو:

ژوزه ساراماگو؛ نویسنده محبوب و سرشناس پرتغالی در تاریخ 16 نوامبر سال 1922 در دهکده‌ای کوچک در لیسبون متولد شده است. او در سال 1998 جایزه نوبل ادبیات را از آن خود کرد. او در دوران نوجوانی به دلیل تنگدستی و برای تامین مخارج زندگی به ناچار تحصیلات خود را دوره دبیرستان نیمه‌کاره رها کرد و در شغل‌های مختلفی نظیر کارگری، مکانیکی و... فعالیت نمود.
شاید ویژگی اصلی نگارش ژوزه ساراماگو استفاده از جملات بلند در متون کتاب‌هایش است. همچنین شایان‌ذکر است که وی از میان تمام علائم نگارشی تنها از نقطه و ویرگول در متون خود استفاده می‌کند. از دیگر ویژگی‌های سبک نگارش وی می‌توان به پشت‌هم نوشتن دیالوگ‌های شخصیت‌های مختلف داستان اشاره نمود، به طوریکه مشخص نمی‌کند که دیالوگ نوشته شده را چه کسی گفته است.
در نهایت در سال 1974 اولین کتاب خود را تحت عنوان کشور گناه به چاپ رساند و در سال 1982 با انتشار کتابی تحت عنوان بالتازار و بلموندا به شهرت جهانی رسید.
از جمله دیگر آثار این نویسنده سرشناس عبارت‌اند از:
بلم سنگی، همزاد، غار، سال‌مرگ ریکاردو ریس، بینایی، وقفه در مرگ، همه نام‌ها، دخمه، دفتر یادداشت، مبانی نقاشی و خطاطی، سفر فیل، تاریخ محاصره لیسبون و... اشاره نمود