نوع فایل : صوتی MP3 قابل پخش در موبایل،تبلت،کامپیوتر و غیره

زمان کل : 16 ساعت و 33 دقیقه

معرفی کتاب صوتی دالان بهشت

کتاب صوتی دالان بهشت اثر نازی صفوی، قصه تکراری ناکامی در عشق و نرسیدن را با صدای گرم آنالی طاهریان روایت می‌کند. این کتاب یکی از پرفروش‌ترین آثار ادبیات داستانی ایران به شمار می‌رود.

داستان دالان بهشت روایت زندگی دختری است که بنا به تصمیم والدینش ازدواج می‌کند، اما به دلیل ناپختگی خیلی زود شکست می‌خورد و در طول سال‌های بعد به اشتباهاتش پی می‌برد. بعد از ماجراهایی دختر و پسر داستان، دوباره به هم می‌رسند و...

نازی صفوی در رمان دادان بهشت نشان داده، از سوژه‌ای تا به این حد تکراری و کلیشه‌ای می‌شود داستانی خوب و خواندنی درآورد. او در دالان بهشت با پرداخت خوب روحیات دختر توانسته کاری متفاوت ارایه بدهد.

دالان بهشت بیشتر یک کتاب آموزشی است تا رمان و داستان. قصه زندگی زنی است که با جهالت و نادانی، حسادت‌های بی‌جا و افکار موهوم رابطه عاطفی‌اش را با مرد مورد علاقه‌اش به نابودی می‌کشاند. نقطه قوت این کتاب تحلیل‌های خود راوی از ندانم‌کاری‌هایش است.

نازی صفوی، متولد ۱۳۴۶ در تهران است. کتاب اولش، دالان بهشت در سال ۱۳۷۸ منتشر شد و از آن موقع تا حالا سومین کتاب پرفروش ۱۴ سال اخیر بوده است و بیش از 50 بار تجدید چاپ شده است. داستان بعدی او، برزخ اما بهشت سال ۸۳ منتشر شد و نشان داد که با نویسنده‌ای کم کار طرف هستیم.

نازی صفوی در مورد این کتاب گفته است:

دالان بهشت را به اصرار یکی از دوستانم به چاپ رساندم و هیچ قصدی برای نویسنده شدن و چاپ کتاب نداشتم و ندارم. ولی خوشبختانه کتاب به چاپ سوم رسید و با استقبال خوانندگان روبه رو شد. این برخوردها و نامه‌های مردم است که همچنان به من روحیه می‌دهد. حتی هفته پیش در آمریکا کتاب دالان بهشت ترجمه شد و من از کشورهایی مثل استرالیا، انگلیس، کانادا و… نامه و ای میل دارم. نوشتن دالان بهشت از یک یادداشت کوچک پشت جعبه دستمال کاغذی ماشین شروع شد؛ وقتی که پشت چراغ قرمز گیر کرده بودم. بعد هم برزخ اما بهشت را نوشتم. الان هم ۳ تا کتاب دارم که معلوم نیست کی تمام می‌شود. چون خودم را محدود به زمان نمی‌کنم؛ شاید یک ماه دیگر یا شاید ۲ سال دیگر. اسم یکی از آنها این است: "تا بهشت راهی نیست"، اگر این جان خسته بذارد. این اسم را تا حالا به هیچ کس نگفته بودم ولی فکر می‌کنم اسم خوبی بشود. من همیشه حسم را می‌نویسم و باور دارم حرفی که از دل برآید بر دل می‌نشیند و مطمئناً کتابی که با احساس نوشته نشود، قابل خواندن نیست؛ مثل آشپزی از روی کتاب که آن طعم واقعی را نخواهد داشت و هیچ وقت مثل غذای مادربزرگ نمی‌شود! قواعد و قانون‌ها در نوشتن باید رعایت شود. ولی بدون احساس فایده‌ای ندارد و اگر نویسنده پشت داستان فکری نداشته باشد یا دردی را نکشیده باشد، نمی‌تواند داستان جالبی بنویسد.

در قسمتی از کتاب صوتی دالان بهشت می‌شنویم:

سال‌ها بعد، از تصور تک تک آن لحظه‌ها چنان حسرتی وجودم را به آتش می‌کشید که قابل گفتن نیست. تسلط شیرینی که محمد دانسته یا ندانسته بر تمام وجودم پیدا کرده بود، آرام آرام با هستی من قرین می‌شد و دوری از وجودش برایم غیر ممکن. و من سال‌ها بعد فهمیدم که همه چیز در این دنیا فراموش می‌شود، تغییر می‌کند و از بین می‌رود، غیر از تسلط شیرین جان و روح آدم‌ها بر یکدیگر. اثری که از این سلطه بر جان دیگری باقی می‌ماند، تغییر نا پذیر و پایدار است. اما به شرطی که این اثر زاییده عشق راستین و محبت واقعی باشد، نه آنچه دیگران به غلط نامش را عشق می‌گذارند. عشق تماس مستقیم دو روح است که بین تمام ارواح این عالم همدیگر را می‌شناسند و درهم حل می‌شوند. نه آن هوس غرق در شهوتی که باعث کشش جسم‌ها به سوی هم و بروز شور و التهابی زود گذر می‌شود و برخی آدم‌ها در اشتباهی محض آن کشش را عشق می‌پندارند و با این پندار غلط، هم عشق و هم وجود خودشان را به لجنزار نفرت و انزجار می‌کشانند. برای همین است که در عشق واقعی، تملک و وصل یعنی به هم پیوستن شیرین دو جان که تنها در کنار هم آرام و قرار می‌گیرند و از سلطه بی چون و چرایی که بر هم دارند، لذتی به عظمت همه محبت‌های عالم حس می‌کنند. و در عشق شهوانی تملک و وصل یعنی پایان التهاب و فروکش احساسی که گهگاه تا مرز انزجار و نفرت هم پیش می‌رود.